Çiçekler ölmüş, hepsi.
Eskiden bir yer ayarlardın mı,
Güneşi iyiyse, yerini de sevdiyse ne biçim açardı.
Şimdi güneş aynı,
Işık aynı
Yer aynı..
Suni gübre istiyorlar.
Bir iki gram potas koyunca bir coşuyor namussuzlar.
Ama sonra..
Ölüyorlar.
Muhsin Bey / Yavuz Turgul - 1987
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder