Yalnızlığına sığın dostum! Mühim adamların tantanası karşısında afallamış görüyorum seni ve de küçük adamların iğneleriyle sokulmuş.
Yalnızlığın bittiği yerde başlar panayır:ve panayırın başladığı yerde, başlar büyük oyuncuların gürültüsü ve zehirli sineklerin vızıltısı.
Dünyada en iyi şeyler dahi, onları gösterecek kimse bulunmazsa, bir şeye yaramazlar: halk, bu göstericilere "büyük adam" der.
Büyükten pek anlamaz halk; yani yaratmadan. Ancak halk, büyük davaların bütün göstericilerine ve oyuncularına karşı duyarlıdır.
Dünya, yeni değerler yaratanların çevresinde döner:görünmeden döner. Oysa, oyuncuların çevresinde döner halk ve şan:böyledir dünyanın gidişi.
Ruh vardır oyuncuda, lakin zayıftır vicdanı ruhun. O, daima inanmak istediği şeye inanır en çok-k e n d i n e inanır!
Yarın başka, ertesi gün başka bir şeye inanır. Hızla değişken duygulara sahiptir halk gibi ve değişken haleti ruhiyeye.
Friedrich Nietzsche /
Böyle Buyurdu Zerdüşt
